کد مطلب:151501 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:161

خوابهای اندوهبار
خواب و واقعیت خواب، هرچه باشد، حزن و اندوه ناشی از واقعه ی دردناك عاشوراء، به مرزهای عالم بیداری محدود نماند. گزارشها از خوابهائی اندوهبار حكایت كرده اند:

[325 - 324] ابن عباس گفت: در خواب نیمروزی رسول خدا را دیدم - صلی الله علیه و آله و سلم؛ غبارآلود و ژولیده موی؛ شیشه ای در دست؛ و در آن شیشه، خون.

گفتم: پدر و مادرم به فدایت باد! ای رسول خدا! این چیست؟!

گفت: این خون حسین و اصحاب اوست؛ امروزه یكسره این خون را برمی گرفته ام.

حساب آن روز نگاه داشتند؛ دیدند همان روز قتل او بوده است. ام سلمه، همسر پرهیزگار پیامبر - كه دوستدار اهل بیت و به حسین مهرورز بود -، همان كسی كه بارها در زندگانی امام حسین - علیه السلام - به نام وی بازمی خوریم، دیگر كسی است كه چنین رؤیایی سر او را از خواب برآورد:

[327] از سلمی نقل كرده اند كه گفت: ام سلمه می گریست كه بر او وارد شدم؛ گفتم: چه چیز تو را می گریاند؟!

گفت: رسول خدا - صلی الله علیه و آله و سلم - را در خواب دیدم كه بر سر و محاسنش خاك بود. گفتم: تو را چه می شود؟ ای رسول خدا! تو را چه می شود؟!

فرمود: همین لختی پیش، شاهد كشته شدن حسین بودم. [1] .



[1] مختصر ابن منظور (152 / 7).